«The king of Mykonos» θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Γιατί όποιος πατάει το πόδι του στο νησί, νιώθει από κοσμοπολίτης και in, μέχρι βασιλιάς, έστω και για μία...νύχτα.
Ο Νικ Γιαννόπουλος με τη «νέα Τζένη Καρέζη», όπως αποκαλεί τη Ζέτα Μακρυπούλια, που συμπρωταγωνιστεί μαζί του στην ταινία
Ο Νικ Γιαννόπουλος, πάντως, ο Ελληνοαυστραλός πρωταγωνιστής-σεναριογράφος και παραγωγός του «Wog Boy», που είχε κόψει 7 εκατομμύρια εισιτήρια σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία πριν από δέκα χρόνια, διάλεξε το νησί των ανέμων για πλατό της νέας του ταινίας. Το «The kings of Mykonos» -κόστους 8 εκατομμυρίων δολαρίων- σε σκηνοθεσία Πίτερ Ανδρικίδη, με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη Ζέτα Μακρυπούλια, βγαίνει αύριο στις αίθουσες. Προηγήθηκε μυκονιάτικη πρεμιέρα το Σάββατο.
Αφετηρία του σεναρίου ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο. Οταν ο Νικ Γιαννόπουλος πρωτοπήγε στο νησί το 1991, γνώρισε έναν τύπο που καυχιόταν ότι είχε ένα φοβερό ρεκόρ: είχε κοιμηθεί με πολλές γυναίκες σε ένα καλοκαίρι. Ηταν τόσο περήφανος, που έγραψε το όνομά του σε έναν τοίχο με τον χαρακτηρισμό «The king of Mykonos». Ο χαρακτήρας υπάρχει στην ταινία, λέγεται Πιερλουίτζι και τον υποδύεται ο Κέβιν Σόρμπο, ο γνωστός τηλεοπτικός Ηρακλής.
Ο ήρωας, όμως, είναι ο Ελληνοαυστραλός Στιβ (Γιαννόπουλος) που έρχεται στη Μύκονο με τον κολλητό του (Βινς Κολόσιμο) για να παραλάβει μια κληρονομιά που περιλαμβάνει μια παραλία και μια ταβέρνα. Θα πρέπει να ξεπεράσει τα... greekonomics και τον διεφθαρμένο προύχοντα του νησιού, τον Μιχάλη (Αλεξ Δημητριάδης), σύζυγο της τραγουδίστριας Ζωής, δηλαδή της Ζέτας Μακρυπούλια. Αυτή που είναι για τον Γιαννόπουλο, «η νέα Τζένη Καρέζη».
Παρόλο που οι κωμικές σκηνές της ταινίας προκύπτουν και από τις κλασικές ελληνικές απατεωνιές, με διεφθαρμένους παράγοντες που μπλοκάρουν το έργο των αρχαιολόγων, φακελάκια και διάφορα τέτοια, η διάθεση του Νικ Γιαννόπουλου κάθε άλλο παρά ειρωνική ήταν.
«Η ταινία είναι ένα love song για την Ελλάδα», εξηγεί. Ο στόχος του ήταν να ανατρέψει το ελληνικό στερεότυπο «σουβλάκι-κίονες-Zorba the greek» και να δείξει «ότι η Ελλάδα είναι μία από τις πιο κοσμοπολίτικες, μοδάτες και συναρπαστικές χώρες». Κι ας μας διαψεύδει η διεθνής επικαιρότητά μας λόγω της οικονομικής κρίσης. «Αν καταφέρω με το "The kings of Mykonos" να "πείσω" κάποιον που δεν θα ερχόταν διακοπές στην Ελλάδα να το κάνει, τότε θα είμαι περήφανος», λέει. Να σημειώσουμε, πάντως, ότι στην Αυστραλία έκοψε 400.000 εισιτήρια τις δύο πρώτες βδομάδες που βγήκε στις αίθουσες.
Υπάρχει και ένας πιο προσωπικός λόγος που έκανε την ταινία. «Οι Ελληνες πρέπει να καταλάβουν πώς νιώθουν τα παιδιά των μεταναστών και να τα αγκαλιάσουν. Εχουμε πολλά να προσφέρουμε», προσθέτει. Η δική του ιστορία είναι μια εκδοχή του αμερικάνικου ονείρου. «Australian dream», το αποκαλεί.
Παρόλο που τελείωσε την Εθνική Σχολή Υποκριτικής της Αυστραλίας, είχε μεγάλη δυσκολία να βρει δουλειά. «Δεν μου έδιναν ρόλους. Τα περισσότερα έργα που ανεβαίνουν στην Αυστραλία διαδραματίζονται πριν το '50, όταν ακόμα δεν είχαν πάει μετανάστες. Μου έλεγαν ότι μπορώ να παίξω μόνο... Ελληνα. Με αποκαλούσαν wog. Είναι ρατσιστικός όρος που χρησιμοποιούσαν αρχικά στην Αγγλία για να αναφερθούν σε μαύρους ή Ασιάτες».
Ετσι έγραψε το θεατρικό «Wogs out of work» για τις περιπέτειες μιας ομάδας Ελληνοαυστραλών και έσπασε τα ταμεία. Ακολούθησε η τηλεοπτική σειρά «Acropolis now», εμπνευσμένη από έναν Ελληνα καφετζή στη Μελβούρνη, κι έπειτα η ταινία «Wog boy», που είχε φοβερή επιτυχία.
Με λίγα λόγια, το wog boy πήρε το αίμα του πίσω. Και πραγματοποίησε το παιδικό του όνειρο να γίνει ηθοποιός. «Πιτσιρικάς περνούσα πολλλές ώρες μόνος στο σπίτι γιατί ο πατέρας μου δούλευε εργάτης στη Ford και η μητέρα μου μηχανίστρια σε εργοστάσιο», μας λέει. «Αναγκαζόμουν να φτιάχνω χαρακτήρες και να παίζω μόνος». Σε ηλικία οκτώ ετών έγραψε τα πρώτα του σενάρια. «Τα έχει φυλάξει ο πατέρας μου σε ένα συρτάρι. Μέχρι και σενάριο Τζέιμς Μποντ είχα γράψει», λέει γελώντας. Προς το παρόν ετοιμάζεται για τις καλοκαιρινές του διακοπές -φυσικά- στη Μύκονο.
Παίζουν ακόμα: Δημήτρης Σταρόβας, Γαλήνη Τσεβά, Μάνος Γαβράς, Κοσίμα Κόπολα. *
Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
*Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου