Η Αίγυπτος, με ιστορία που μετράει πέντε χιλιετίες, υποδέχεται κάθε χρόνο περίπου 10.000.000 τουρίστες και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους προορισμούς παγκοσμίως. Επιλογές αναρίθμητες: Από καραβάνια στην έρημο στον κοσμοπολίτικο καταδυτικό προορισμό Sharm-El-Sheikh, από απομονωμένα χωριά στις όχθες του Νείλου στα πολυτελή κρουαζιερόπλοια και μια πρωτεύουσα η οποία συνδυάζει τα πάντα. Και βέβαια, η ιστορία σε αμέτρητους αρχαιολογικούς χώρους όπως: οι Πυραμίδες της Γκίζας, οι ναοί του Luxor, Karnak, Edfu, File, η κοιλάδα των Βασιλέων κ.α.
Οι Αιγύπτιοι είναι κεφάτοι, χαμογελαστοί και πάντα έτοιμοι για ανελέητα παζάρια.
Τελικά το όνειρο έγινε πραγματικότητα μόλις το αεροπλάνο της EgyptAir άρχισε να προσγειώνεται και οι πυραμίδες να διακρίνονται όλο και καλύτερα μέχρι που προσγειωθήκαμε στο Κάιρο. Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε μέσω ενός γραφείου, η τύχη μας χαμογέλασε και αυτό που ευχόμασταν ο άντρας μου και εγώ ήταν πραγματικότητα: το γκρουπ 20 άτομα περίπου ήταν όλοι συνομίληκοί μας γύρω στα 30-35, αμέσως γίναμε μία καταπληκτική παρέα, με πολλούς συναντιόμαστε ακόμα και σήμερα .Εκεί περιμέναμε λίγο μέχρι να πάρουμε μια πτήση για Ασουάν παρέα μ΄ένα ζευγάρι ντόπιων που μόλις είχαν παντρευτεί,η νύφη ακόμα φορούσε το νυφικό της και κρατούσε μία ανθοδέσμη με ψεύτικα λουλούδια και η χαρά ήταν ολοφάνερη στο πρόσωπό της όπως και στο δικό μου αλλά για διαφορετικούς λόγους η καθεμία.
Μόλις φτάσαμε στο Ασουάν μεταφερθήκαμε στο ξενοδοχείο που βρισκόταν σ΄ενα νησάκι στο Νέίλο πανέμορφο με πολύ ωραίους κήπους και ωραία θέα στην πόλη του Ασουάν όπου την επόμενη μέρα θα ξεκινούσε το ταξίδι της καθόδου του Νείλου προς τον βορρά με το ποταμόπλοιο.
Το Ασουάν είναι η νοτιότερη πόλη της Αιγύπτου και διαθέτει ένα πολύ ωραίο παζάρι,με πανέμορφα σούκς ενώ οι μυρωδιές από τα μπραχαρικά και τον καπνό από τους ναργιλέδες που κάπνιζαν οι ντόπιοι στα υπαίθρια καφενεία είναι διάσπαρτες παντού στον αέρα.Και λίγα λόγια για το ναργιλέ..
Το κάπνισμα του ναργιλέ δεν συγκρίνεται με αυτό τού τσιγάρου, χρειάζεται να έχεις υπομονή ηρεμία και καλή παρέα.Και εμείς φυσικά διαθέταμε και τα τρία.Γι αυτό και δεν μπορέσαμε ν΄αντισταθούμε αφού όλη η παρέα ηταν θεριακλίδικη ο ένας περισσότερο από τον άλλον και στο πρώτο καφενεδάκι αποφασίσαμε να κάνουμε στάση για ένα shisha με τη συνοδεία από ένα δυνατο τσάι με άρωμα μέντα. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος επειδή στην παρέα υπήρχαμε ΚΑΙ εμείς οι γυναίκες, έβαλε τα τραπεζάκια λίγο πιο μακριά από τους θαμώνες τού καφενείου (μάλλον για τα μουσουλμανικά έθιμα ήταν προκλητικό γι' αυτούς η παρουσία μας και τί θα έλεγαν στον προφήτη Μωάμεθ όταν έρθει η ώρα της κρίσης!). Πάλι καλά που δεν φάγαμε πόρτα...
Το ίδιο μας συνέβη και σε καφενείο στο Εντφού.
Σε παλιότερο ταξίδι μου στην Τυνησία είχα αγοράσει ένα ναργιλέ και κάναμε συχνά στο σπίτι μου, ρωτήστε και την Ζωή που έχει παραβρεθεί σε shisha-nights, όμως δεν συγκρίνεται με τίποτα φυσικά με τον ναργιλέ που κάνεις στην Αίγυπτο. Κάποια άλλη στιγμή θα αναπτύξω περισσότερο την τέχνη του ναργιλέ αν φυσικά σας ενδιαφέρει... μήπως να κάνουμε ένα φόρουμ για τους Αιγυπτιόπληκτους νομίζω πως είμαστε αρκετοί!
